Przejdź do zawartości

Nicky Salapu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nicky Salapu
Pełne imię i nazwisko

Nicky Vitolio Salapu[1]

Data i miejsce urodzenia

13 września 1980
Pago Pago[2]

Wzrost

176 cm[3]

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2008 PanSa East FC
2008–2011 SC Mauerbach
2011 PanSa East FC
2012–2013 Mitra Kukar FC
2014– PanSa East FC
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–  Samoa Amerykańskie 22 (0[4])
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 15 marca 2020.

Nicky Vitolio Salapu (ur. 13 września 1980 w Pago Pago) – bramkarz piłkarskiej reprezentacji Samoa Amerykańskiego. Jest rekordzistą pod względem liczby występów w meczach reprezentacji Samoa Amerykańskiego w piłce nożnej, a także rekordzistą pod względem liczby puszczonych bramek w oficjalnym meczu piłkarskim rozgrywanym pod patronatem Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej[5].

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2000–2008 był zawodnikiem klubu PanSa East FC, z którym czterokrotnie (w latach 2000–2002 oraz 2005) zdobywał mistrzostwo kraju[6]. Od 2008 do 2011 roku był graczem austriackiego SC Mauerbach[4].

Wraz z reprezentacją brał udział w kwalifikacjach do mistrzostw świata w Korei Południowej i Japonii (2002) – rozegrał w nich cztery mecze, w tym spotkanie z Australią, w którym wpuścił 31 goli (w meczu tym padł wynik 31:0, co do tej pory jest rekordem w historii rywalizacji międzynarodowej i wynik ten jest wpisany do księgi rekordów Guinnessa)[7]. Co ciekawe był on jedynym doświadczonym piłkarzem w tym meczu, ponieważ zawodnicy podstawowej jedenastki zapomnieli wyrobić paszportów[8]. Na kanwie tych wydarzeń Mike Brett oraz Steve Jamison nakręcili film dokumentalny Next Goal Wins, opowiadający o reprezentacji Samoa Amerykańskiego.

Ponadto uczestniczył w eliminacjach do mistrzostw świata w Niemczech (2006), w których ponownie wystąpił w czterech meczach[1]. Został również zgłoszony do udziału w Igrzyskach Pacyfiku 2011[9]. Ponadto wziął także udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014, w których wystąpił w trzech meczach, w tym spotkaniu przeciwko reprezentacji Tonga, w którym reprezentacja Samoa Amerykańskiego odniosła pierwsze zwycięstwo w swojej historii[10]. Po tym zwycięstwie Salapu powiedział: "Teraz czuję się jak mistrz. W końcu mogę zostawić przeszłość za sobą."[11].

Nicky Salapu uprawiał również tenis stołowy[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Games of the XXVIII. Olympiad – Football Qualifying Tournament – Details. rsssf.com. [dostęp 2011-08-26]. (ang.).
  2. Salapu, Nicky. national-football-teams.com. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
  3. Nicky Salapu. zerozerofootball.com. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
  4. a b Nicky Salapu, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2011-08-26].
  5. Grzegorz Ignatowski, Tam też kopią: Samoa Amerykańskie [online], igol.pl, 2 października 2010 [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-11] (pol.).
  6. American Samoa. oceaniafootball.npage.de. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
  7. Nicky SALAPU. fifa.com. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 czerwca 2012)]. (ang.).
  8. Leszek Milewski, Od 0:31 do podniesionych głów. Najgorsza kadra świata wstaje z kolan [online], weszlo.com, 7 listopada 2014 [dostęp 2020-10-29] (pol.).
  9. A.S. men’s soccer team finalized. ffas.as, 2011-08-23. [dostęp 2011-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  10. American Samoa break new ground. fifa.com, 2011-11-23. [dostęp 2011-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-29)]. (ang.).
  11. James Montague, For American Samoa, a Win Ignites a World Cup Dream [online], nytimes.com, 23 listopada 2011 [dostęp 2020-10-29] (ang.).
  12. Największe piłkarskie lania w historii futbolu [online], futbolnews.pl, 5 kwietnia 2010 [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2010-04-09] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]